Cukrzyca może zostać zdiagnozowana na każdym etapie ciąży, jednak najczęściej do jej rozwoju dochodzi w drugiej połowie, czyli po 20. tygodniu. Nieprawidłowa gospodarka węglowodanowa i lipidowa może mieć duży wpływ na zdrowie zarówno matki, jak i dziecka. Nie pozostaje również bez wpływu na to, jak wygląda poród i opieka okołoporodowa.
Poród siłami natury czy cesarskie cięcie?
Najczęstszym skutkiem cukrzycy ciążowej jest makrosomia płodu. Dochodzi do niej, gdy prognozowana masa ciała maluszka przekracza 90. centyl dla danego wieku płodowego. Wyróżnia się trzy stopnie makrosomii:
- pierwszy – masa urodzeniowa jest większa, niż 4000 gramów,
- drugi – masa urodzeniowa jest większa, niż 4500 gramów,
- trzeci, gdy masa urodzeniowa przekracza 5000 gramów.
W przypadku makrosomii, szczególnie drugiego i trzeciego stopnia, lekarze często podejmują decyzję o przeprowadzeniu cesarskiego cięcia. Tak duża masa urodzeniowa może bowiem utrudniać przejście dziecka przez kanał rodny, co w następstwie może spowodować wiele powikłań, a także urazów u matki. Zasadniczo jednak sama cukrzyca ciążowa nie jest wskazaniem do cesarskiego cięcia. Kobiety, które w ciąży odnotowały zwiększenie poziomu cukru we krwi, w dalszym ciągu mogą rodzić naturalnie. Niemniej jednak należy przestrzegać wszelkich zaleceń lekarskich dotyczących tego, jak ma wyglądać poród oraz kiedy ma nastąpić. Czasami bowiem lekarze decydują o wcześniejszym rozwiązaniu ciąży – dotyczy to przypadków, w których poród przed czasem przynosi większe korzyści, niż pozostawanie dziecka w łonie matki.
Indukowanie porodu przy cukrzycy ciążowej
Indukcja porodu, czyli jego wywoływanie, może mieć miejsce także w przypadku matek z cukrzycą ciążową. Sama cukrzyca nie stanowi bowiem przeciwwskazania do podania na przykład oksytocyny bądź innych środków mających na celu przyspieszenie porodu. Indukcja najczęściej ma miejsce po przewidywanym terminie porodu, choć w razie zaleceń lekarskich może zostać również przeprowadzona przed terminem.
Opieka okołoporodowa, a cukrzyca ciążowa
Cukrzyca ciążowa może, choć nie musi mieć wpływu na to, jak dokładnie będzie wyglądał poród. Inne są jednak standardy opieki okołoporodowej dla matek, u których w czasie ciąży zdiagnozowano cukrzycę, a także ich dzieci. Przede wszystkim od razu po porodzie należy zmierzyć dziecku poziom cukru we krwi. Cukrzyca zwiększa bowiem ryzyko niedocukrzenia, co może być bardzo niebezpieczne dla maluszka. Jeżeli glikemia okaże się zbyt niska, konieczne będzie podanie dziecku glukozy. Cukrzyca ciążowa nie stanowi przeciwwskazania do tego, aby rozpocząć karmienie piersią. Wręcz przeciwnie – powinno być ono kontynuowane tak długo, jak tylko jest to możliwe. Naturalne karmienie zmniejsza bowiem ryzyko wystąpienia otyłości u dzieci, na co narażone są maluszki, których mamy przechodziły cukrzycę ciążową. Natomiast matka, już w pierwszej dobie po porodzie, powinna zredukować ilość przyjmowanej w ciąży insuliny przynajmniej o połowę. Często udaje się całkowicie odstawić insulinę już w ciągu kilku dni od wydania dziecka na świat. Należy przy tym przestrzegać wszelkich zaleceń lekarskich, które zostaną podane matce w szpitalu. Niemniej jednak każda kobieta, która borykała się z cukrzycą ciążową, powinna wykonać badanie obciążenia glukozą najpóźniej 12 tygodni po porodzie. Służy ono ocenie, czy cukrzyca była związana jedynie z ciążą. Warto pamiętać o tym, aby co jakiś czas zgłaszać się na krzywą cukrową. Cukrzyca ciążowa zwiększa bowiem ryzyko wystąpienia cukrzycy typu II nawet kilka lat po porodzie.
